|
Eddy de waerhert antwoorde op: 2018-03-21 ( 12:39:24)
Wel Patriek, hittegolf? Ik arriveerde in Werl rond 25 juli 1976. En in Werl was het nog warmer dan hier in Belgie in die tijd. Maar de winters waren navenant. Berekoud was het daar. Ik deed SAS-wacht op oudejaarsavond/nieuwjaarsdag en toen ik in mijn houten wachttorentje (15 à 20 meter hoog?) stond te bibberen kreeg ik bezoek van de kolonel, die mij en mijn medewachters een cadeautje bracht en ons gelukkig nieuwjaar wenste. Ik herinner mij nog dat toen ik terug in onze barak kwam dat ik mijn handschoen uitdeed en de loop van mijn FAL vastnam: het vroor toen +/- 20 graden onder nul en mijn hand plakte vast aan de loop. Tja, het was niet altijd om te lachen ... maar het blijven mooie herinneringen.
Luc vervecken(webmaster) antwoorde op: 2018-03-22 ( 11:58:05)
Ik ben in 74 afgezwaaid, en ik heb nadien gehoord dat er in 75 of 76 iemand van de walen zelfmoord heeft gepleegd tijdens zijn SAS-wacht. Dat kan goed tijdens jullie term zijn gebeurd?
Wat een tijd, 2uur wacht, 2 uur piket, 2 uur slapen, ik heb er ongeveer 45 geklopt, maar ik lag in de staf. bat., die gasten van de A en B bat. die hebben er wel een pak meer geklopt.
Patriek antwoorde op: 2018-03-22 ( 15:33:38)
Ik heb het ook op het internet gelezen dat een Waaltje met zijn dienstwapen zichzelf van het leven heeft beroofd, tijdens mijn dienstjaar (76) had ik er niets van vernomen.
Wel zijn er 2 milicien verongelukt met hun eigen voertuig in de omgeving tijdens een uitstap, ze zouden eerst tegen een betonnen pijler gebotst hebben en op een boom geknald zijn, met fatale gevolgen, een derde passagier zou zwaargewond geweest zijn.
Patriek antwoorde op: 2018-03-22 ( 16:04:04)
Als Mecanicien/chauffeur moest ik vanuit de 109 cie meerde keren per week naar de 4 Cie Mat gelegen aan de overkant van ons kwartier, hetzij voor keuring van de voertuigen of voor afvoer van uitgeschreven vrachtwagens, nu hadden wij in de voormiddag onze break omstreeks 9.30h dewelke steeds van verse broodjes voorzien waren uit onze eigen bakkerij en die gretig aftrek vonden, echter bij de 4 cie mat was de break daar wat later, dus na onze break stoof ik direct naar de overkant om aldaar nog eens een break te nemen, en deden we in de namiddag nog eens over, een goede soldaat trekt zijn plan nietwaar.
Patriek antwoorde op: 2018-03-22 ( 16:07:27)
Voor Zij die de chef Jonkheere van de MT 109 cie gekend heb ik helaas moeten vernemen dat hij niet meer onder ons is, ik blijf hem herinneren als een heel fijne chef om mee samen te werken, RIP Roland.
https://www.dansnospensees.be/fr/avis-de-deces/overlijden-detail/12-03-2016/roland-jonckheere
Eddy de waerhert antwoorde op: 2018-03-22 ( 18:25:23)
@Luc & Patriek: van die zelfmoord kan ik mij niets herinneren. Maar zoals Luc al opmerkte, die SAS wacht was niet te onderschatten, zeker niet tijdens de barkoude winter. Maar als die zelfmoord werkelijk is gebeurd dan zullen ook andere factoren zoals irrationele angst, emoties, familie- en/of relatieproblemen, misschien een uitgemaakte liefde (?) een rol gespeeld hebben, denk ik.
Patriek antwoorde op: 2018-03-23 ( 10:43:54)
Nog een anekdote uit 1976, een bevriende milicien uit de compagnie met wie ik kon meerijden om op verlof te gaan, kreeg zijn auto die al enkele weken op de parking stond niet meer gestart, defecte batterij de oorzaak, bij nader inzicht bleek deze op het eerste gezicht overeen te komen met deze van de recente Land Rover Jeep die bij mij in onderhoud waren, en inderdaad deze bleken te passen in zijn auto en zo konden wij op vrijdag op verlof en was de 109 1 batterij armer.
Eddy de waerhert antwoorde op: 2018-03-23 ( 13:44:03)
Patriek, nu we toch bezig zijn: ik heb ook een anecdote (waar gebeurd). Die SAS-wacht was wel iets speciaal. Luc heeft al één en ander verteld. Je stond dus 2 uur in een torentje maar soms was het alarm (2 tot 3 keer per nacht was geen uitzondering). En dan moesten we zo snel mogelijk naar beneden om dan in een soort bomput omgeven met zandzakjes te duiken. Nu moet je weten dat we toen allemaal over 100 kogels beschikten, geen losse flodders maar scherp! Die zaten verdeeld over 2 kogeltassen (met elk 2 gevulde laders) en 1 gevulde lader op ons wapen (FAL). Telkens we werden afgelost (na 2 uur dus) moesten we al onze kogels natellen. En je kan het al raden: op een keer kwam ik een kogel te kort. De chef was not amused en hij beval mij om onmiddellijk die kogel te gaan zoeken. Hoe ga ik dat doen chef?, vroeg ik. Hiermee zei hij, en hij gaf mij een zaklamp. Dus ik terug naar buiten in de druilerige regen midden in de nacht. Ik hoopte maar dat de Amerikanen niet zouden gaan schieten als ze me daar zagen rondneuzen. Een kwartier later vond ik een kogel. Maar die was helemaal groen van de oxidatie en waarschijnlijk niet mijn kogel, maar ik dacht: ik ga het toch proberen. Maar de chef liet zich niet vangen en stuurde me terug. Gelukkig heb ik ook mijn kogel uiteindelijk gevonden want anders had ik waarschijnlijk cachot gekregen ... ;)
Patriek antwoorde op: 2018-03-23 ( 18:15:47)
Ik was eens een Bedford camion aan het testen binnen de kazerne, toen ik voorbij ons kwartier voorbij stoof kwam ik aan de bocht waar de Benzine pomp was die uitgebaat was door een Waalse korporaal, echter de remmen bleken niet meer naar behoren te werken en dus ik met te hoge snelheid de bocht in en de Bedford op twee wielen door de bocht die ik uiteindelijk toch haalde, de pompist stond net buiten en was blijkbaar ferm verschoten en kwam met veel lawaai mij nagelopen, even verder moest ik stoppen aan onze werkplaats en daar kwam hij met gebulder afgelopen, ik dacht dat loopt hier niet goed af, tot mijn verbazing kwam mijn chef tussenbeide en nam het voor mij op, gezien zijn graad van adjudant moest de korporaal vlug afdruipen, ik gered en bedankt mijn chef na uitgelegd te hebben wat er met de remmen aan de hand was, bleek dat hij het op de waaltjes niet echt begrepen had.
Eddy de waerhert antwoorde op: 2018-03-24 ( 15:59:03)
Ik kom nog even terug op die mysterieuze ge-oxydeerde kogel die ik vond. Want niemand heeft mij kunnen vertellen, ook de chef niet, van wie die kogel uiteindelijk was. Maar ik vermoed nu dat Luc Vervecken die opzettelijk heeft verloren om mij een pad in de korf te steken ... de snoodaard! ;)
Patriek antwoorde op: 2018-03-24 ( 16:25:57)
Ik heb eenmaal naar Neheim wacht moeten gaan kloppen, dat is waar het Krijgsauditoraat gevestigd was,ook de MP was daar gelegerd, je had al direct door bij aankomst dat het er wel strenger aan toe ging dan ons, er werd ons direct op gewezen dat de gebouwen waar de vrouwelijke militairen
gelogeerd waren voor ons strikt verboden toegang waren, nu het was maar maar een dag zodat ik mij heel braafjes heb gedragen, ik wou er zeker niet blijven.
Patriek antwoorde op: 2018-04-13 ( 11:37:00)
Straffe verhalen in de Krant
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20180413_03460924
Patriek antwoorde op: 2018-07-25 ( 08:27:18)
Het weer op heden doet me terugdenken aan mijn tijd in Werl in 1976, zeer warm en droog, u kan raden dat er wel gedronken werd toen.
Het was toen met de zomer/hitte regeling wel heel vroeg opstaan, dus moest je de avond voordien niet te diep in het gekeken hebben, sommigen kwamen daar vlug achter, en en kater in die hitte is niet bepaald een leuke ervaring.
In de namiddag naar het openluchtzwembad in het stadje voor een verkoelende deed veel deugd, in augustus werd het toen wat frisser.
Patriek antwoorde op: 2018-07-27 ( 14:57:18)
Verbeterde versie.
Het weer op heden (juli 2018)doet me terugdenken aan mijn tijd in Werl in 1976, zeer warm en droog, u kan raden dat er wel wat gedronken werd toen.
Het was toen met de zomer/hitte regeling wel heel vroeg opstaan, dus moest je de avond voordien niet te diep in het glas gekeken hebben, sommigen kwamen daar vlug achter, en een kater in die hitte is niet bepaald een leuke ervaring.
In de namiddag gingen we vaak naar het openluchtzwembad in het stadje voor een verkoelende plons, dat deed veel deugd, in augustus werd het toen wat frisser.
In die periode zijn we ook eens naar een Motorcross in de omgeving van Werl gaan zien, u raadt het al met die droogte en warmte stof en nog eens stof hebben we daar gevreten.
|